Dat ik gevoelige darmen had, wist ik. In een ver verleden vertelde mijn huisarts mij, dat ik last had van PDS. Ik leefde hier mee en dat ging meestal prima. Tot ik een jaar of vijf geleden steeds vaker last kreeg van een borrelend gevoel in mijn buik, winderigheid en soms buikkrampen en hevige buikpijn. Dat het aan melkproducten zou kunnen liggen, kwam niet bij me op. Ik at en dronk tenslotte van kinds af aan al melk en yoghurt. Totdat ik mijn voeding ging bijhouden en mijn klachten zelf ging analyseren. Zo ontdekte ik dat ik lactose-intolerant ben. Lees in deze blog mijn persoonlijke ervaring en hoe ik er nu mee om ga.
Het begon met obstipatie
Het begon met obstipatie, mijn darmklachten. Ik was toen een jaar of acht. Achteraf begrijp ik wel dat ik daar last van had, als ik in retrospectief naar mijn voeding van toen kijk. Veel snoep, suiker, frisdrank, wekelijks dineren bij de snackbar. En regelmatig een prakkie uit de magnetron. Brintapap en volkorenbrood stonden op mijn dagelijkse menu, en groente en fruit at ik ook. Maar lang niet genoeg om mijn stoelgang lekker op gang te houden.
‘Pruimen eten’
Rond mijn 17de ben ik met mijn obstipatieklachten richting huisarts gegaan. Hij gaf me het advies om pruimen te eten. Dat hielp een beetje (even), maar niet genoeg om van mijn klachten af te komen. Toen ik bij de dokter terugkwam, stelde hij de diagnose PDS. Met de woorden ‘een beetje op je eten letten en genoeg drinken’ werd ik weer naar huis gestuurd. Een dietist had ik op dat moment goed kunnen gebruiken, maar ik wist toen nog niet dat die bestonden...
De kracht van voeding
Nadat de diagnose PDS gesteld was, heb ik zo’n beetje alles gelezen, uitgezocht en uitgeprobeerd. Ik ging veel gezonder en vezelrijk eten en ontdekte hoeveel invloed dat op me had. Niet alleen op mijn darmen dus, maar ook op mijn huid en energie. Het was in deze periode dat ik de kracht van voeding ontdekt heb. En ik denk nu dat deze ervaring er mede toe geleid heeft dat ik voor het vak dietist heb gekozen. Mijn klachten verdwenen bijna helemaal!
‘Ik dacht dat ik een buikgriepje had’
Maar helaas keerde de onrust terug in Darmstadt; het was rond mijn 30ste periode dat ik een buikgriepje onder de leden dacht te hebben. Winderigheid, borrelingen, krampen, pijn, alle symptomen wezen erop. Alleen ging dat ‘buikgriepje’ maar niet over. Ik kwam er toen achter dat het door iets in mijn voeding moest komen, door iets wat ik eerder gegeten of gedronken had. Want de klachten kwamen tenslotte uit mijn (dikke) darm, en niet uit mijn maag. Ik ben gaan bijhouden wat ik at en dronk, en kon toen al snel de diagnose lactose-intolerantie stellen. Met name mijn geliefde automaat-cappuccinootjes (=melkpoeder) gaven een heel duidelijk effect. Daar baalde ik toen wel eventjes van, ik vergat af en toe dat ik er niet tegen kon en dronk ze dan toch 'per ongeluk'. 'Gelukkig' wees mijn buik me dan snel weer op de feiten.
Mijn tolerantie-grens
Ik heb lactose eerst helemaal uit mijn menu geschrapt en heb het daarna, toen ik klachtenvrij was, weer geintroduceerd. Zo ontdekte ik op welke voedingsmiddelen en hoeveelheden ik reageer. Ik weet nu bijvoorbeeld dat ik ‘s ochtends yoghurt met muesli prima verdraag, maar als ik die dag ook nog slagroomtaart eet, klachten krijg. Het heeft me de nodige tijd gekost, maar inmiddels kan ik prima leven met mijn lactose-intolerantie en ken ik mijn (lactose) grens. Ik gebruik sojamelk en -yoghurt, en als ik uit eten ga neem ik een lactasepil. Ik weet dan in elk geval dat de klachten een stuk minder zullen zijn. En pepermuntolie heb ik recentelijk ontdekt, als ik een beetje last heb, verlicht het mijn klachten. En voor mij geen automaat-cappuchino meer, ik maak ‘m zelf van sojamelk. Eigenlijk ook veel lekkerder.
Ook last van je buik?
Heb je ook last van je buik en wil je erachter komen wat je klachten veroorzaakt? Of vermoed je dat je lactose-intolerant bent en wil je er meer informatie over? Bij de dietist ben je aan het juiste adres voor advies op maat en persoonlijke begeleiding.
_1-db.jpg?_=1722045222)