De Hongerklop

Het is 16 augustus 2014 en ik doe mee aan de Vrouwentriathlon  in  Utrecht. Een wedstrijd bestaande uit 500m zwemmen, 20 km fietsen en 5 km hardlopen. Waar er bij reguliere wedstrijden ongeveer 40 vrouwen aan de start staan, zijn het er deze keer ruim 200. Mijn verwachtingen op een goede prestatie zijn daarom hoog gespannen. Zoals eerder beschreven is een goed ontbijt essentieel, de batterij moet namelijk goed zijn opgeladen. Ik ontbijt daarom om 06:00 uur met een extra grote ontbijtpannenkoek (klik hier voor het recept: https://www.dieetplaneet.nl/recepten/feestelijke_ontbijtpannekoek)  , met fruit, veel noten en honing. Daarna eet ik nog een boterhammetje en een banaan en neem nog een flink glas chocolademelk en dan denk ik er wel klaar voor te zijn. 

De wedstrijd zou plaatsvinden om 11:00. Op het wedstrijd terrein was ik voornamelijk bezig met voorbereiden, warmlopen, spullen klaarzetten en….. zenuwen. Door de zenuwen was ik de vorige wedstrijden steeds flink misselijk geweest, waarbij ik de schuld gaf aan de sportdrank. Eigenwijs als ik ben dacht ik vandaag de sportdrank dan ook niet nodig te hebben. De wedstrijd zou ten slotte toch niet zo lang duren. Ik had er dan ook niet bij nagedacht dat er best een tijdverschil zit tussen mijn ontbijt om 06:00 en de wedstrijd om11:00 uur, maar daar zou ik later achter komen. 

Het startsignaal klonk!  Zwemmen ging zoals altijd vrij goed, en met een voorlopige tiende plaats kwam ik uit het water. Vervolgens snel wisselen en op de fiets. Helaas was het herfstachtig weer met veel wind. Desondanks kon ik goed tempo houden, goed drinken en ontspannen fietsen. Even voor het lopen werd ik ingehaald door een bekende, wetende dat ik veel harder kan lopen. ‘Jou haal ik nog wel in’ dacht ik nog!

Ik ging voortvarend van start met hardlopen en liep op mijn vertrouwde wedstrijdtempo. Het voelde nog alsof ik de hele wereld aankon, maar toen!  Het meisje die mij op de fietsen had ingehaald kwam maar tergend langzaam in mijn vizier en opeens voelde ik het: loodzware en verzuurde benen, misselijk, een weeïg gevoel in mijn maag, HONGERKLOP. Dat werd afzien tot de finish waarbij ik nauwelijks meer kon versnellen.Uiteindelijk moest ik genoegen nemen met een 14e plaats en stond ik flinke tijd bij te tanken bij de verzorgingspost: sportdrank, sinaasappelpartjes, bananen, winegums, al het suiker had  ik nodig om mij weer een beetje op te lappen. Niet leuk, wel leerzaam!

De moraal van dit verhaal

Als je gaat sporten begin dan eerst met een goede voorbereiding: 
Neem twee tot drie uur van tevoren een voldoende stevige maaltijd om te zorgen voor voldoende energie om de inspanning te leveren. Zorg ervoor dat dit een koolhydraatrijke maaltijd is. (volkorengranen, fruit, aardappelen, pasta, brood). Eet ongeveer een uurtje voor een intensieve inspanning nog wat snelle suikers (een mueslireep, banaan, een paar slokjes isotone sportdrank)

Als je langer dan 1,5 uur gaat sporten of een intensieve inspanning levert waarbij jouw hartslag erg hoog is, dan heb je gedurende de inspanning koolhydraten nodig. Een isotone sportdrank of een gelletje is hiervoor de makkelijkste oplossing. Vloeistoffen neem je in jouw lichaam namelijk sneller op dan vast voedsel. Daarbij bevat de isotone sportdrank zo’n 6-8 gram koolhydraten per 100 ml en is hiermee bijna gelijk aan de samenstelling in het bloed. Opname hiervan gaat daarom supersnel.

Duurt de inspanning langer dan 1,5 uur en is het op een minder intensief niveau (wandelen of fietsen) dan volstaat een banaan, volkorenboterham, krentenbol, eierkoek, of wat gedroogd fruit ook. Zorg echter wel dat je voldoende blijft drinken! 


Door: dietist Danielle